Aylardan Haziran yıl tam olarak bilinmiyor saat 2 - 3 sularında tek başına gelmiş dünyaya. Annesinin dediğine göre kimse yokmuş onu doğrurken yanında. İlk yalnızlığını yaşıyor ve yaşatıyormuş elinde olmadan. Gerçi yalnızlık ebedi bir şeydir tıpkı dalları olmadan büyüyen bir ağaç misali, hep birileri ilgilenir aklı başına gelip iyiyi kötüyü ayırt edebilene kadar hiç yalnız hissetmez insan o zaman kendini. Okula başlarsın arkadaş edinirsin ulan bu dünyada ne çok arkadaşım var hiç yalnız değilim dersin. Okul biter yine yalnızsın. Doğarken başlar yalnızlığın tek başına doğarsın ! mahallede bir çok arkadaşın olur kendini hiç yalnız hissetmezsin, hep onlarla oynarsın futbolu, ip atlamayı. Her kavgaya onların verdiği cesaretle koşarsın nasıl olsa onlar vardır yalnız değilsin, her evcilikte birini diğerini öbürünü çağırırsın yalnız başına olmaz evcilik adı üstünde evcilik, içinde birilerinin olması lazım. Gün gelir kimi askere gider kimi evlenir, sen, yine yalnızsın. Kaderinde var yalnızlık hiç gücenme yaşaki neler göresin. Aşka kapılırsın ilk başlarda haz alırsın her şey toz pempedir mutlusundur en azından yalnız değilsindir. Herşeyi doya doya yaşarsın yada öyle sanarsın. Son gelir ayrılırsın ayrılık acısı yetmiyor gibi birde yalnızlık yakar canını anlarsın yine yalnızsın. Zaman böyle akıp geçer bulursun kaybedersin varken değerini bilmezsin kaybedince isyan edersin. Zaman hızla akıp geçer evlenirsin karın, yada kocan paylaşır yalnızlığını yaşlanırsın tabiatın kanunu ayrılma vakti gelir. Bu dünyadan ya sen yada o gidecektir ve yine yalnızsın. Yalnız doğar, yalnız yaşar, yalnız ÖLÜRSÜN.
Ha bişey daha ;
YALNIZLIĞIMI PAYLAŞIRMISIN ¿
Perş. Tem. 10, 2008 2:29 pm