Sen yollara, yollar sana uzanır oldu. avuçlarımda filizlendin gün gün. sen çizdin yüzümdeki tebessümü GÜLÜŞÜM oldun. gözlerime sığdırdın yüreğini, nereye baksam SENN!
bir bıçak gibi sırtıma vuran kalbimi delik deşik eden ayazımı SEN yokettin. sen ısıttın üşürken beni sen sildin gözlerimi belki kimi zamanlar ağlamak miras kaldı gözlerimize ama yinede SeN bende, ben SeNdE açtık gözlerimizi . .
şimdi hayata böyle şaşkın çaresiz ama sevda yüklü, özlem yüklü SEN yüklü bakıyorsam yokluğundandır varlığındandır ! yollar doğduğun gece kadar uzadıkça uzuyor ben sana uzanıyorum yollar sana kaybolup gidiyorsun zaman içinde ama gözlerim hep hapsinde . .
sen tükendikçe ben ölüyorum! ben sana ağlıyorum GÖZLERİN bana! canım bile sen yokken yanmıyor artık öyle hissiz öyle anlamsızım öyle başıboş yollarında kalakalmışım!
Kalakalmışlıklarla yaşamak zorundamıyım bilmiyorum ama Bendeki bu Sen ben Ölmedikçe Bendeki Seni Öldüremedikçe Özlemin bedenimi hayatımı yaktığı sürece
Küllenmedikçe yüreğim Yüreğim üşümedikçe titremedikçe sensizlikten Ne sana Çarem var ne Sensizliğine Ne Kendime Çarem var Nede Sensiz bir Kendime
Sen Seni Sen Senin Bendeki Yerini Sen Seni Sen Beni Öldürmediğin Öldüremediğin Sürece Bir İllet Gibi Bir kambur Gibi Sende Olucam Seni Seveceğim
Seninle Varoldum Seninle ÖLECEĞİM . . !
Perş. Tem. 10, 2008 2:41 pm